Wracam :)

Chwilke mnie nie było. Brak dostępu do netu i powrót do obowiązków nauczycielskich sprawiły, że zniknęłam na czas jakiś . Nie na długo rzecz jasna. Co u mnie hmmm tak dużo, że nie wiem od czego zacząć. Od rzeczy niemiłych uciekam do Was więc o nich pisać nie będę. Wróciłam do pracy i tu następuje mieszanka uczuć, która grozi wybuchem... płaczu najprędzej. Meczą mnie wyrzuty sumienia, że zostawiam Boba i wychowuję dzieci nieswoje, ale z drugiej strony tak bardzo lubie to co robię, że próbuje sie zbierać w sobie i kroczyć do przodu. Tym bardziej, że Bob nieobecności mamy nie odczuwa jakoś dotkliwie, a Dziadek z Babcią opiekują sie nim troskliwie i z sercem. Nic jednak nie poradze na to, ze serce mi pęka za każdym razem gdy musze wyjśc i zostawić moje maleństwo.
Żeby nie marudzić Wam tu za bardzo kilka wiadomości miłych. Dotarło Candy od Kamili i obiecuje zrobić fotki jak ogarnę wszystko. Druga miła wiadomość - mieszkamy juz u siebie i dobrze nam tu oj dobrze.  Po wielu nieoczekiwanych komplikacjach wreszcie mieszkamy. Teraz najmilszy etap czyli dekorowanie i wykańczanie, które obawiam się , że potrwa jeszcze z kilka dobrych miesięcy. Dziś będzie kilka migawek a reszta następnym razem. Oczywiście musza być moje anioły :)

Pokoik Boba.

Przedpokój - wreszcie mam miejsce na mój wymarzony zegar

I kuchnia - z półką na książki- nareszcie :)

Pozdrawiam i zmykam do Was :)

Chyba, ze Bob wstanie :)