Mikołajowo

Wczoraj Mikołajkowy dzień. Pamiętam jak bardzo przeżywałam go gdy byłam dzieckiem. Pamiętam też, że co roku próbowaliśmy z bratem złapać Mikołaja :) Nawet jak już nie bardzo w niego wierzyliśmy. Mikołaj zostawiał nam zwykle paczki z prezentami na oknie w naszym pokoju. Stawialiśmy tam zawsze jakieś dzwoneczki, robiliśmy zasadzki ale zawsze sprytny "mikołaj" przedzierał się jakoś przez te zabezpieczenia i zostawiał dla nas upominki.
Kiedyś w jakimś filmie zobaczyłam taka kulę z padającym śniegiem. Marzyłam o niej długo ale najpierw podobna była nieosiągalna w naszym kraju a potem jakoś się nie składało. 2 lata temu "mikołaj" spełnił moje marzenie i dostałam kulę z Mikołajem. Cieszyłam sie jak dziecko i dalej ciesze ilekroć potrząsnę nią i Mikołaj pokrywa się śniegiem.
W tym roku moje mikołajkowe myśli krązyły wokół jednej rzeczy. Za rok ja zmienię sie w "mikołaja". Chciałabym by nasz syn potrafił cieszyć się tą tradycją. By umiał się cieszyć dzieleniem się z innymi i niczym Święty Mikołaj - biskup umiał sie dzielić tym co ma. By radość sprawiały mu rzeczy małe. Chcę by poznał nie tyle Mikołaja z reklam ale tego prawdziwego, dobrego, uczciwego człowieka. To bardzo trudne tak przedstawić dziecku tradycję by coś z niej rozumiało i by potrafiło z niej wyłowic to co najważniejsze. Mam nadzieje, że damy radę...